Οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις έχουν διάρκεια μεγαλύτερη της 5ετίας και στόχος είναι να μειωθεί η δόση, με παράλληλη μείωση του επιτοκίου, και την επιμήκυνση της διάρκειας και με τρόπο συμβατό, ώστε να δανειολήπτης να είναι θέση να πληρώνει τη νέα δόση...
Οι εναλλακτικές της κατηγορίας είναι:
1.Μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου.
2. Αλλαγή του επιτοκίου από σταθερό σε κυμαινόμενο ή το αντίστροφο.
3. Παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου.
4. «Σπάσιμο» του δανείου στα δύο. Δηλαδή η οφειλή μοιράζεται σε ένα ενυπόθηκο δάνειο, που ο δανειολήπτης μπορεί να αποπληρώνει κανονικά. Το υπόλοιπο ποσό του αρχικού δανείου, τράπεζα και οφειλέτης συμφωνούν να πληρωθεί σε δεύτερο χρόνο. Για παράδειγμα ο δανειολήπτης μπορεί να πωλήσει κάποιο περιουσιακό του στοιχείο για να εξοφλήσει αυτήν την οφειλή, ή ενδεχομένως να το αποπληρώσει όταν λάβει το εφάπαξ συνταξιοδότησης.
5.Μερική διαγραφή χρεών. Με άλλα λόγια «κούρεμα» μέρους της οφειλής. Η τράπεζα μπορεί να προχωρήσει σε οριστική διαγραφή μέρους της συνολικής απαίτησης της, δηλαδή σε «κούρεμα», ώστε το υπόλοιπο ποσό του δανείου να είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά.
6.Πρόσθετη εξασφάλιση. Δηλαδή όταν ο δανειολήπτης δεχθεί να προσημειώσει κάποιο ακίνητο, για να τύχει ευνοϊκότερης ρύθμισης.
Ειδικά για τις επιχειρήσεις προβλέπεται:
7.Λειτουργική αναδιάρθρωση επιχείρησης. Στην περίπτωση που η τράπεζα διαπιστώσει ότι μία επιχείρηση είναι βιώσιμη, όμως η διοίκηση της δεν συνεργάζεται, μπορεί να προχωρήσει στην αλλαγή της και στη συνέχεια να υιοθετήσει κάποιο από τα μοντέλα ρύθμισης των οφειλών.
8.Συμφωνίες ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο. Δηλαδή ένα μέρος της οφειλής μετατρέπεται σε μετοχικό κεφάλαιο και η τράπεζα καθίσταται μέτοχος στην επιχείρηση, ώστε το υπόλοιπο του χρέους να μπορεί να εξυπηρετηθεί από τις προβλεπόμενες ταμειακές ροές του δανειολήπτη.
Στις λύσεις τώρα οριστικής διευθέτησης, και σε σχέση με τα προβλεπόμενα από την ελληνική νομοθεσία υιοθετούνται εναλλακτικές όπως:
- Ο δανειολήπτης παραδίδει εθελοντικά χωρίς να προηγηθεί δικαστήριο το ενυπόθηκο ακίνητο -το σπίτι που πήρε με στεγαστικό δάνειο- στην τράπεζα, διότι δεν μπορεί να πληρώσει. Αν ο δανειολήπτης οφείλει 100.000 ευρώ και το ακίνητο αξίζει σήμερα 70.000 ευρώ, στη συμφωνία προβλέπεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του υπολοίπου των 30.000 ευρώ.
- Μετατροπή του δανείου σε Χρηματοδοτική Μίσθωση. Ο δανειολήπτης παραχωρεί το ακίνητο στην τράπεζα και υπογράφει σύμβαση leasing, δηλαδή μένει σε αυτό με ενοίκιο για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο που συνήθως είναι 5 χρόνια.
- Πώληση και ενοικίαση. Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε στην τράπεζα, είτε σε τρίτο. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο έναντι μισθώματος (συνήθως για μια ελάχιστη περίοδο τριών ετών). Στη σχετική συμφωνία προβλέπεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.
- Μεταβίβαση- Πώληση του δανείου- Αναπροσαρμοσμένο Υπόλοιπο . Το δάνειο μεταβιβάζεται σε άλλη τράπεζα, πιστωτή ή χρηματοδοτικό σχήμα.
- Ανταλλαγή με στεγαστικό δάνειο μικρότερης αξίας. Συμφωνία που επιτρέπει σε δανειολήπτη με οικονομικές δυσκολίες που έχει υποθηκευμένη την κύρια κατοικία του ή την επαγγελματική του στέγη να την πωλήσει αγοράζοντας νέα χαμηλότερης αξίας.
- Διαχείριση σε εκκαθάριση. Το δάνειο πάει σε εκκαθάριση και ξεκινούν οι διαδικασίες που ορίζει το πτωχευτικό δίκαιο.
- Ρευστοποίηση Εξασφαλίσεων. Η τράπεζα έχει καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση, και ρευστοποιεί τις εξασφαλίσεις του δανείου (πχ πλειστηριασμός) για να πάρει την οφειλή.
- Δικαστικές-Νομικές Ενέργειες. Όταν δεν υπάρχουν εξασφαλίσεις ή δεν αρκούν, ορίζονται οι διαδικασίες για την εκκίνηση δικαστικών ενεργειών έναντι περιουσιακών στοιχείων του δανειολήπτη, ώστε να καλυφθούν οι απαιτήσεις της τράπεζας.
