Αναπαλαιώνοντας το διώροφο που κληρονόμησε από τους παππούδες του, σκέφτηκε με τα δεκάδες αντικείμενα που υπήρχαν ήδη στο σπίτι, αλλά και με την αρωγή των συγχωριανών του, να φτιάξει το μεγαλύτερο λαογραφικό μουσείο στις Κυκλάδες.
Μέσα στο μουσείο θα αντικρίσετε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Παλιοί καθρέφτες, πιθάρια, καλάθια, κορνίζες, γραμμόφωνα, μαγειρικά σκεύη, αγροτικά και πολεμικά εργαλεία, αντικείμενα από τη μαθητική ζωή, μέχρι ένα ολόκληρο παντοπωλείο του 1932.
«Το καθένα με τη δική του ιστορία», μας λέει. Και συνεχίζει: «Ένα σημαντικό έκθεμα είναι το σχοινάδικο του 1920, το οποίο ήταν το μοναδικό στο νησί.
Τα εργαλεία του είναι πιστά αντίγραφα των εργαλείων της εποχής του Αποστόλου Παύλου».
Το μουσείο βρίσκεται μόλις 20 - 25 λεπτά μακριά από τη Χώρα της Νάξου, στο χωριό Καλόξυλο. Ανάμεσα στα γραφικά σπιτάκια των κατοίκων, σε μια περιοχή γεμάτη πλατάνια, βελανιδιές και οπωροφόρα δέντρα, υπάρχει ένα παλιό ελαιοτριβείο, που τα καλοκαίρια φιλοξενεί έργα τέχνης από επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιτέχνες, για χάρη του Φεστιβάλ «Ελέα».
Κατά τη διάρκεια αυτού του φεστιβάλ άνοιξε και ο Φλώριος Χωριανόπουλος τις πόρτες του μουσείου του για μια πρώτη παρουσίαση της καλοστημένης δουλειάς του σε τουρίστες και μόνιμους κατοίκους του νησιού.
Έχοντας δουλέψει ως ηλεκτρονικός αλλά και μουσικός, παίζοντας μπουζούκι, στην Αθήνα και τις Κυκλάδες, η λαογραφία τον μάγευε από μικρό παιδί.
«Πάντα μου άρεσε η ιδέα να διαφυλάττω και να διατηρώ τον τρόπο ζωής και τις συνήθειες που δεν βλέπει πια ένας νέος στη σημερινή πραγματικότητα».
Ύστερα από πολλή δουλειά, μεράκι και προσωπική εργασία σε όλους τους τομείς, πλέον «το βλέπω και το χαίρομαι». Κι ας μην είχε την κρατική στήριξη που περίμενε.
Το μουσείο λειτουργεί από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, αλλά αν βρεθείτε στη Νάξο κατά τους χειμερινούς μήνες ο Φλώριος Χωριανόπουλος βρίσκεται πάντα εκεί για να σας ξεναγήσει.
