Η ανισότητα είναι το βαθύτερο πρόβλημα που ακόμη δεν έχουμε το κουράγιο να αντιμετωπίσουμε και θέτει τη δημοκρατία σε κίνδυνο, αναφέρει σε άρθρο του στο CNBC ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος τονίζει ότι οι πολίτες είναι απογοητευμένοι από την έλλειψη δημοκρατικής νομιμότητας...
Όπως επισημαίνει οι πολιτικές που προωθούνται για την ανάκαμψη της οικονομίας μετά την οικονομική κρίση του 2008 έχουν αυξήσει το χάσμα μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών και παραπέμπει σε έκθεση της Oxfam σύμφωνα με την οποία οι πλουσιότεροι 85 άνθρωποι έχουν συνολικό πλούτο που αντιστοιχεί σε όσα βγάζουν τα 3,5 δισεκατομμύρια φτωχότεροι άνθρωποι στον κόσμο.
Από το 2009 το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών έχει καρπωθεί το 95% από την αύξηση του εισοδήματος.
Στην Ελλάδα, 505 πολίτες έχουν περιουσία όση και το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας, την ώρα που το ένα τρίτο των Ελλήνων θεωρείται πλέον ότι κινδυνεύει να βρεθεί κάτω από το όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, σημειώνει ο κ. Παπανδρέου.
Η κατάσταση αυτή είναι ηθικά, οικονομικά και πολιτικά μη βιώσιμη. Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στο πως υπολογίζεται η οικονομική πρόοδος και στο πως ορίζεται η “ανάκαμψη”, αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός.
Ωστόσο, ο ίδιος προειδοποιεί πως οι μακροχρόνιες συνέπειες από την ανισότητα είναι ευρύτερες και δεν απειλεί μόνο τις εθνικές οικονομίες. "Διακυβεύεται η ίδια η κοινωνική συνοχή, καθώς υποχωρεί το επίπεδο διαβίωσης και εξαφανίζονται τα θεμέλια για την κοινωνική κινητικότητα, όπως η οικουμενική παροχή εκπαίδευσης, υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής ασφάλειας.
Χωρίς ίσες ευκαιρίες, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα έχουν τη δυνατότητα να μοιραστούν δίκαια, ούτε να εργαστούν δημιουργικά σε μια δυναμική, παγκόσμια οικονομία, ενώ πολλοί λίγοι θα κερδίσουν από την αύξηση της παγκόσμιας ανάπτυξης" επισημαίνει.
Oι διακρίσεις αυτές δημιουργούν ένα επικίνδυνο καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο διαστρεβλώνει την οικονομική ανάπτυξη και διαφθείρει τους δημοκρατικούς θεσμούς, σημειώνει ο Γιώργος Παπανδρέου. Όπως επισημαίνει η δύναμη και η επιρροή συγκεντρώνονται στην κορυφή, τα οικονομικά κέρδη ιδιωτικοποιούνται, ενώ οι πολιτικές κατευθύνονται από ειδικά συμφέροντα και τον πανικό στις αγορές.
Σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου, "οι πολίτες είναι αναμενόμενα αποξενωμένοι και απογοητευμένοι με την έλλειψη δημοκρατικής νομιμότητας".
"Πολλοί αντιμετωπίζουν ως χρεωκοπημένη την ίδια τη δημοκρατία, απέχοντας από την πολιτική ζωή. Άλλοι στρέφονται προς εξτρεμιστικές ομάδες, τροδοτώντας την αυξανόμενη τοξική πόλωση της πολιτικής ζωής", τονίζει.
"Οι δημοκρατίες μας δεν είχαν σχεδιαστεί για να λειτουργούν αποτελεσματικά ή ισότιμα σε μια παγκόσμια οικονομία.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα μέτρα για την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης μετά την κρίση πρέπει να συνδυαστούν με πολιτικές για την προώθηση της δημοκρατικής ανάκαμψης, την αναδιανομή όχι μόνο του πλούτου αλλά και εξουσιών για τους πολίτες μας.
Τα δημοψηφίσματα, οι επιτροπές πολιτών, η αποκέντρωση της εξουσίας και η ηλεκτρονική δημοκρατία (edemocracy) είναι μερικά από τα εργαλεία για την ενίσχυση των κοινωνιών μας" συνεχίζει στο άρθρο του ο κ. Παπανδρέου.
"Όμως, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη δημοκρατία δεν έχε να κάνει μόνο με την εξασφάλιση της συμμετοχής.
Παράλληλα με την προοδευτική φορολόγηση και ένα μισθό ικανό για τα προς το ζην, ένας απλός τρόπος για να αποκατασταθεί ένα αίσθημα κοινωνικής ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης στην παγκόσμια οικονομία είναι η εισαγωγή ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα ήταν σοφό να συνειδητοποιήσουν ότι η επένδυση ένα μικρό μέρος των κερδών τους στο κοινό καλό είναι προς το συμφέρον τους: περισσότερες θέσεις εργασίας σημαίνει αύξηση της παραγωγικότητας και μεγαλύτερη κοινωνική ισότητα σημαίνει λιγότερη οικονομική και πολιτική μεταβλητότητα", καταλήγει.