Με επιστολή του, ο δικηγόρος Αλέξης Κούγιας ανακοινώνει την παραίτησή του από συνήγορος της συζύγου του Άκη Τσοχατζόπουλου, Βίκυς Σταμάτη, προκειμένου όπως δηλώνει να αφυπνίσει «τους ανεξάρτητους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, οι οποίοι δεν λειτουργούν υπό το φόβο των εντυπώσεων που λειτουργούν πλέον ορισμένοι κακοί πολιτικοί μας, αλλά ενδιαφέρονται μόνο για τη δίκαιη κρίση των ανθρώπων στα δικαστήρια».
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση του κ. Κούγια:
Ένα μήνα πριν την έναρξη της δίκης με κατηγορουμένους τον Άκη Τσοχατζόπουλο, την οικογένειά του και τους συνεργάτες του, μου ανετέθη η υπεράσπιση της κας Βασιλικής Τσοχατζοπούλου – Σταμάτη.
Την κα Τσοχατζοπούλου – Σταμάτη υπερασπίστηκα, πεπεισμένος για την αθωότητά της, επί έξι μήνες, προβάλλοντας και νομικούς και ουσιαστικούς ισχυρισμούς, νομολογιακά αποδεκτούς.
Το Δικαστήριο καταδίκασε και τους 19 κατηγορουμένους με ποινές από 12 έως 20 χρόνια, μη αναγνωρίζοντας κατά πρωτοφανή δικαστική λογική σε κανέναν το παραμικρό ελαφρυντικό.
Το Δικαστήριο, παρά την πασιφανή αθωότητά της για το αδίκημα, για το οποίο κατηγορείται, καταδίκασε την κα Βασιλική Τσοχατζοπούλου – Σταμάτη στην ποινή των 12 ετών, όπως καταδίκασε την κόρη του Άκη Τσοχατζόπουλου, Αρετή Τσοχατζοπούλου, διάφορους δικηγόρους και επιχειρηματίες, με μία διαφορά: αποφάσισε η έφεσή της να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη, όπως και για την Αρετή Τσοχατζοπούλου, παρά το ότι δεν είχε ούτε διαχειρίστηκε τραπεζικό λογαριασμό είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, παρά το ότι για πρώτη φορά πάτησε το πόδι της σε δικαστική αίθουσα και αυτό λόγω της συγγένειάς της με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, και παρά το ότι είναι μητέρα ανήλικου παιδιού, το οποίο ζει στην απόλυτη δυστυχία, αφού η μητέρα του στερείται πλέον το οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο, οι δε γονείς της ζουν μαζί με το 6 ετών παιδί της σε ένα απόμερο ορεινό χωριό της Φθιώτιδας, το Ζέλι.
Εχθές, εισήχθη προς συζήτηση στο Πενταμελές Εφετείο Αναστολών Αθηνών αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της κας Τσοχατζοπούλου - Σταμάτη λόγω της εμφάνισης σοβαροτάτων σωματικών και ψυχικών παθήσεων, εκ των οποίων η ψυχική συνίσταται σε βαριά κατάθλιψη με αυτοκτονικό ιδεασμό, για την οποία νοσηλεύτηκε επί δύο μήνες στο Δημόσιο Ψυχιατρείο Αθηνών με εντολή Εισαγγελέα.
Το Δικαστήριο, εν αντιθέσει, με άλλες σοβαρότατες υποθέσεις, όπου είχαν επιβληθεί ποινές κάθειρξης ακόμα και 20 ετών, όπως επί παραδείγματι υπόθεση Παντείου Πανεπιστημίου, υπόθεση Πυρήνων της Φωτιάς κ.ά., αντί να εκδικάσει την αίτηση και να αναστείλει την ποινή της κας Τσοχατζοπούλου - Σταμάτη, όπως έχει συμβεί με χιλιάδες άλλους καταδικασμένους σε ίδια ή και μεγαλύτερη ποινή, και για σκληρά ακόμα ποινικά αδικήματα, ανέβαλε τη συζήτηση για την 3/2/2014 με την αιτιολογία ότι δεν έχουν καθαρογραφεί τα πρακτικά της πρωτοδίκου αποφάσεως.
Τα πρακτικά, όμως, θα καθαρογραφούν τουλάχιστον σε έναν χρόνο, αφού η γραμματέας του Δικαστηρίου είναι γραμματέας των Ειδικών Εφετών Ανακριτών που χειρίζονται την υπόθεση της Χρυσής Αυγής.
Κατόπιν αυτής της εξέλιξης και για να αναδείξω την ιδιαιτερότητα αυτής της σκληρής συμπεριφοράς απέναντι σε μία γυναίκα που στην ουσία είναι ένα ναυάγιο της ζωής και που σαν μοναδικό σκοπό της έχει να φροντίσει και να ζήσει μαζί με το παιδί της, το οποίο αυτή τη στιγμή φροντίζουν οι πλέον των 80 ετών γονείς της, εκ των οποίων η μητέρα της πάσχει από ανίατη ασθένεια, ΔΗΛΩΝΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ από την υπεράσπιση της συγκεκριμένης δυστυχισμένης γυναίκας, με μοναδικό σκοπό να αφυπνίσω τους Ανεξάρτητους Λειτουργούς της Δικαιοσύνης, οι οποίοι δεν λειτουργούν υπό το φόβο των εντυπώσεων που λειτουργούν πλέον ορισμένοι κακοί πολιτικοί μας, αλλά ενδιαφέρονται μόνο για τη δίκαιη κρίση των ανθρώπων στα δικαστήρια.
Μετά από 39 χρόνια παρουσίας στα δικαστήρια, όπου έχω απολαύσει την εκτίμηση του συνόλου των δικαστών όλων των ελληνικών δικαστηρίων, νιώθω νομικά και ηθικά ανεπαρκής.
Στην υπόθεση της κας Τσοχατζοπούλου – Σταμάτη έχει καταργηθεί η νομική, δικαστηριακή και κοινή λογική. Εύχομαι και ελπίζω να βρεθούν πέντε θαρραλέοι δικαστές και να αναστείλουν την ποινή που επεβλήθη στην κα Τσοχατζοπούλου – Σταμάτη μέχρι το Εφετείο.
Αθήνα, 17/12/2013
Με εκτίμηση
Αλέξιος Χ. Κούγιας
