Οριστικά στο 22% το πρόστιμο για όσους συγκεντρώσουν λιγότερες αποδείξεις...
Θα ισχύουν και οι αποδείξεις από δίδακτρα και φροντιστήρια και για πρώτη φορά θα ισχύσουν και οι αποδείξεις από άλλες χώρες της ΕΕ
Στη Βουλή κατατέθηκαν το απόγευμα της Τρίτης σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ τροπολογίες οι οποίες οριστικοποιούν το καθεστώς συλλογής αποδείξεων.
Αναλυτικότερα, μετά τις τρoπολογίες που κατατέθηκαν θα ισχύουν τα εξής:
Μισθωτοί και συνταξιούχοι προκειμένου να έχουν έκπτωση φόρου θα είναι υποχρεωμένοι να συλλέγουν αποδείξεις για υπηρεσίες και αγορά αγαθών αξίας τουλάχιστον ίσης με το 25% του εισοδήματός τους.
Το ανώτατο ποσό των αποδείξεων ορίζεται στις 10.500 ευρώ που σημαίνει ότι φορολογούμενος με εισόδημα 20.000 ευρώ, θα πρέπει να συλλέξει αποδείξεις αξίας 5.000 ευρώ. Ετσι το ίδιο ανώτατο ποσό αποδείξεων θα ισχύει και για φορολογούμενους με εισόδημα 42.000 ευρώ και άνω.
Διευρύνεται το πεδίο των δαπανών με αποδείξεις που αναγνωρίζονται από την εφορία
Έτσι στο εξής θα προσμετρώνται τα δίδακτρα φροντιστηρίων ξένων γλωσσών όμως οι δαπάνες για ασφάλιστρα παραμένουν εκτός αποδείξεων. Δεν περιλαμβάνονται επίσης αποδείξεις από ιατρικές δαπάνες, διατροφή που καταβάλλεται από διαζευγμένους και δωρεές. Σημαντικό είναι το γεγονός ότιο στο εξής στις αποδείξεις θα αναγνωρίζονται και δαπάνες για υπηρεσίες ή αγορά αγαθών από χώρες της Ε.Ε.
Και επίσημα στο 22% η ποινή
Τελικά η ποινή για το ποσό των αποδείξεων που υπολείπονται ορίζεται στο 22%. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι για την αξία των αποδείξεων που λείπουν από κάθε μισθωτό/συνταξιούχο θα επιβάλλεται πρόσθετος φόρος ίσος με το 22% της αξίας αυτής.
Αναφορικά με την υποχρέωση των επαγγελματιών της οικοδομής (πχ ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί) να εκδίδουν αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και να τηρούν βιβλία, ενώ με την αρχική διατύπωση οι παραπάνω φορολογούμενοι με ετήσια ακαθάριστα έσοδα έως 10.000 ευρώ απαλλάσσονταν της τήρησης βιβλίων και της έκδοσης αποδείξεων, η νέα τροπολογία προβλέπει τη μείωση του σχετικού ορίου στις 5.000 ευρώ.
Τέλος διεγράφη όλη η διάταξη που υπήρχε στην αρχική μορφή του νομοσχεδίου και η οποία αφορούσε στην αναβαλλόμενη φορολογία για τα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία είχαν υποστεί ζημιές στο πλαίσιο του PSI
