Και πριν προλάβεις να βγάλεις το συμπέρασμα ότι αναφέρομαι με τον κλασσικό τρόπο που έχουν αναφερθεί οι προηγούμενοι στο παρόν θέμα, επιμένω διάβασε το και πάλι!...
Χάνουμε το δάσος και κοιτάμε το δέντρο θα πουν κάποιοι.
Άλλοι θα πουν πως έχουμε σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθούμε και κάποιοι άλλοι θα πουν πως άλλο είναι το νόημα της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου.
Ε λοιπόν σας πληροφορώ πως και στις τρεις περιπτώσεις κάνετε λάθος.
Το δάσος μπορεί να καταστραφεί ολοσχερώς αν και μόνο ένα δέντρο πιάσει φωτιά, το πιο σοβαρό πρόβλημα είναι να πουλάνε όχι απλά την πατρίδα σου αλλά την ψυχή σου και το μέλλον σου, και το νόημα της 28ης είναι ακριβώς αυτό.
Σε μια Εθνική εορτή (τονίζω οποιουδήποτε έθνους) δεν μπορεί να συγχέεται το Εθνικό συναίσθημα όταν τιμάς τους παππούδες σου που θυσιάστηκαν για σένα και την πατρίδα με τα εύσημα που δικαιούται ένας αριστούχος.
Είναι μεγάλο κατόρθωμα ένας αλλοδαπός μαθητής να μαθαίνει και να αριστεύει στα Ελληνικά και αξίζει σαν βραβείο μία υποτροφία ή οτιδήποτε άλλο που έχει να κάνει με τις σπουδές του. Δεν μπορεί όμως, όσο και να επιμένουν κάποιοι δήθεν προοδευτικοί, να σηκώσει το «βάρος» της ιστορίας μίας χώρας (ξανατονίζω όποια και να είναι αυτή).
Γι αυτό ας πάψουν να παπαγαλίζουν οι κοινωνικά διαφθαρμένοι ότι όλα είναι ίσα και όμοια.
Ε όχι δεν είναι όλα όπως θέλετε εσείς να τα καταντήσετε.
Όταν κάποιος υπηρετεί σε στρατό άλλης χώρας δεν έχει κανένα δικαίωμα σε Εθνική εορτή να φέρει τη σημαία αυτής της χώρας στην παρέλαση. Και οι φαντάροι μας είτε είναι καλοί μαθητές είτε όχι τιμούν τη σημαία.
Όταν οι καθηγητές μου στο σχολείο (όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές σίγουρα θυμούνται), από Δημοτικό μέχρι Λύκειο, με ρωτούσαν σε ποια από τις δύο παρελάσεις θέλω να μπω διμοιρίτισσα – λόγω ύψους πάντα μία φορά το χρόνο έμπαινα διμοιρίτισσα – διάλεγα πάντα την 28η Οκτωβρίου.
Δεν κάνω διακρίσεις απλά την επέτειο του «ΟΧΙ» τιμάω τον παππού μου που σκοτώθηκε από τους Γερμανούς για την Ελλάδα και για να είμαι εγώ ελεύθερη. Σέβομαι το ίδιο όλους τους ήρωες του 1821 αλλά η 28η έχει άλλη βαρύτητα για μένα. Διότι κατανοώ την σημασία του να τιμάς τους προγόνους σου που σκοτώθηκαν για σένα, για το μέλλον και για την πατρίδα.
Όσο και να σας «χαλάει» μερικούς τα παιδιά άλλης εθνικότητος αυτό το συναίσθημα δεν θα το νοιώσουν ποτέ για εδώ αλλά μόνο για την δική τους πατρίδα που έχει την δική της ιστορία.
Παρόλο που έχω φίλες και φίλους από Γερμανία τους οποίους σέβομαι και αγαπώ δεν θα ήθελα στην συγκεκριμένη εορτή να πάρουν τη σημαία, διότι ένας πρόγονός τους σκότωσε τον δικό μου πρόγονο. Ακούγεται κάπως αλλά είναι η αλήθεια όσο και αν αυτό ενοχλεί κάποιους. Όσοι έχουν νοημοσύνη, Έλληνες ή αλλοδαποί, καταλαβαίνουν τι εννοώ εδώ διότι το κείμενο είναι σαφέστατο και σκοπό έχει να διαχωρίσει κάποια πράγματα και όχι να προσβάλλει οποιονδήποτε άνθρωπο.
Και αν κάποιοι έχουν την ιδέα «να βαθμολογούν οι καθηγητές όχι με άριστα τους αλλοδαπούς μαθητές» θα πω όχι μην το κάνετε. Βαθμολογήστε αγαπητοί μου καθηγητές όλα τα παιδιά σύμφωνα με τις γνώσεις τους.
Δώστε τους τα εύσημα και τα αριστεία που δικαιούνται ήτοι χρηματικά ποσά, υποτροφίες, δώρα κτλ. Αλλά όχι τη σημαία της πατρίδας μου!
Όχι το δικαίωμα «ισότητας» μίας παράνοιας! Όχι την ισοστάθμιση εθνικής περηφάνειας με υψηλές επιδόσεις στο διάβασμα.
Αυτή η γη είναι βαμμένη με πολύ αίμα, έχει θύματα πολέμου καθ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της και δεν συγχωρεί τέτοιες «προοδευτικές» ιδέες.
Πάψτε να σπέρνετε την διχόνοια ανάμεσα στους μαθητές διότι το να είσαι σημαιοφόρος σε Εθνική εορτή δεν έχει καμία σχέση με το να είσαι καλός μαθητής. Βέβαια εδώ τίθεται και το θέμα του φιλέλληνα αλλοδαπού με του ανθέλληνα Ελλαδίτη. Αλλά και πάλι – η σημαία ανήκει στους Ελληνόψυχους Έλληνες και μόνο σ’αυτούς!!!
Και σε όσους ανθέλληνες «φτιάχνουν» σενάρια για να καταργήσουν τις παρελάσεις θα ήθελα να πω να μην τολμήσουν καν να το σκεφτούν. Διότι αν έστω ειπωθεί δεν θα τους αρέσει καθόλου να παρελάζουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες – όχι απλά μαθητές, στρατός κτλ – κάθε μέρα μέχρι να αποκατασταθεί η τάξη που εδώ και χρόνια είναι απούσα!!
Καλή Εθνική μας εορτή στους Ελληνες όλης της υφηλίου και γενικότερα καλή λευτεριά!!!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Αργολική Ανάπτυξη” στις 25/10/2012 Αρ. Φ. 633
