Και να απαντήσω και στο τελευταίο ερώτημα: ναι, για να πετύχουμε όλα αυτά, πρέπει να αλλάξουμε τους όρους του Μνημονίου!
Μπορεί κάποιοι να ποντάρουν στη χρεοκοπία μας...
Αλλά η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι με απίστευτες αναταραχές γύρω της, που απειλούν να αποσταθεροποιήσουν όχι μόνο την ίδια, αλλά κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δίπλα της.
Έχουμε, λοιπόν, και ισχυρό γεωπολιτικό επιχείρημα: Η Ελλάδα δεν αντέχει κι άλλη αστάθεια σήμερα, όταν εξωτερικά αποσταθεροποιείται ολόκληρη η περιοχή της.
Υπάρχει ακόμα και το προηγούμενο των Ιρλανδών: Οι οποίοι πέτυχαν αρχικά να διαπραγματευθούν – χωρίς «πιστόλια στο τραπέζι» κι άλλα πολιτικά παραμύθια – πολύ καλύτερους όρους στο δικό τους Μνημόνιο, διατηρώντας πολύ χαμηλούς τους φορολογικούς συντελεστές τους, στο 12,5%. Κι έτσι η χώρα τους σήμερα ανακάμπτει!
Κι όταν θα δούμε το τελικό Μνημόνιο της Πορτογαλίας, θα διαπιστώσουν όλοι, ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε πέρσι. Ήδη οι Πορτογάλοι πανηγυρίζουν ανοικτά ότι πέτυχαν πολύ καλύτερους όρους από την Ελλάδα. Θέλετε να τους ακούσετε ενδεικτικά; Δεν κατάργησαν 13ο και 14ο μισθό. Πάγωσαν τις συντάξεις, εκτός από εκείνες των χαμηλοσυνταξιούχων. Μείωσαν συντάξεις μόνον πάνω από 1500 ευρώ. Και θα καταβληθούν εξ αρχής στην Πορτογαλία τα δύο τρίτα του συνολικού δανεισμού της.
Αντέχουν αυτά σε οποιαδήποτε σύγκριση με το δικό μας Μνημόνιο;
Δείτε και τώρα τη νέα Κυβέρνηση του Κεντροδεξιού Έντνα Κέννυ στην Ιρλανδία: Πέτυχε να βελτιώσει κι άλλο τους όρους του δικού τους Μνημονίου. Κι έγινε αποδεκτό ότι, αν παραμείνουν στους ίδιους στόχους μείωσης του ελλείμματος και του χρέους, η δική τους Τρόικα δεν έχει αντίρρηση στους τρόπους που θα το πετύχουν.
Αυτό ακριβώς επιδιώκουμε κι εμείς: Αλλαγή των όρων του Μνημονίου, να αποκτήσουμε ευελιξία, ώστε να υπάρξει Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας, για να βγούμε από το Μνημόνιο μιαν ώρα αρχύτερα.
Γι’ αυτό και δημιουργήσαμε, όχι ένα, αλλά δύο «μαξιλάρια ασφαλείας» για το πρόγραμμα που προτείνουμε. Γιατί θέλουμε να μείνουμε μέσα στο σχεδιασμό εξυγίανσης, αλλά και να αλλάξουμε το σημερινό δρόμο του Μνημονίου που δεν οδηγεί πουθενά.
Υπάρχει λοιπόν, στέρεη επιχειρηματολογία για να επιτύχουμε αλλαγή πολιτικής.
Θα διαπραγματευθώ όλους τους όρους της Επανεκκίνησης που ανέφερα ήδη.
Θα διαπραγματευθώ άλλο Πρόγραμμα κι άλλα ενδιάμεσα βήματα. Με πιο φιλόδοξους στόχους. Αλλά και με πιο ρεαλιστικούς τρόπους.
Θα διαπραγματευθώ τη διευκόλυνση εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου μέσα στην Ελλάδα. Ώστε να υπάρξει η Επανεκκίνηση άμεσα.
Θα διαπραγματευθώ, ακόμα, να υπάρξει επέκταση των εγγυήσεων ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες ως και το 2012, ώστε να μπορέσει να διαχυθεί μέρος της ρευστότητας αυτής προς την πραγματική Οικονομία. Θα επιμείνω στο ζήτημα αυτό. Γιατί με τη σημερινή ασφυξία ρευστότητας δεν θα μείνει τίποτε όρθιο.
Θα διαπραγματευθώ κάθε πρόταση και κάθε ιδέα που θα δίνει ανακούφιση στη διαχείριση του χρέους μας.
ΠΗΓΗ exomatiakaivlepo.blogspot.com