Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Πες το με ένα παράδειγμα!

Κυριακάτικο πρωϊνό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά…

Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από την σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά...


 Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ…. και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:

Πρόσεχε…ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου! Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο. Μα που θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία… Μη, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεχτικά… ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ’ακούς εμένα… ΠΟΤΕ! Γρήγορα Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι… Βάλε αλάτι, ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!!!

Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη.

- «Τι έπαθες άνθρωπε μου; Τι φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;», τον ρωτάει…

Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει…

- » Ήθελα απλά να σου δείξω πως είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγάω…»